اشعار

تو را آن گونه می نامند مــولای تـلاطم ها           و نـامــت غـــرش آبـی آوای تـــلاطــم هـا

تو را اینگونه میفهمند مجذوبان كه اربــابی           ونامت مونس هموارهٔ شب های بی خوابی

تو را این گونه می سنجند با شأن خداوندی           خدا ذات تو را با ذات عصمت داده پیوندی

تو را پیغمبر بی سرترین پیــغــام می دانـند           تو را بنیانـگــذار اصــلی اسـلام می داننـد

و تو تكثیر حق در جان هفتاد و دو پـیـغمبر           كه پیغام تو را بردند از لاهوت آن ســوتر

تو میلادت شروع جنبش خونین آزادی ست           تومیلادت برای عاشقان غم،عارفان شادی ست

نمی فهـمـیـم یعنی چه؟ تـلاطـم از دل دریـا           نمی دانیــم یعـنی چـه؟ تـولد از دل زهـرا

تو را بر محملی از دل از آن بالا فرستادند           تمام آسمـان و اهـل آن بر پــایت افــتـادنـد

زمین سر تا سرش چشم است وقتی جلوت اللهی           قدم بگذار ای ـجان جهان هرجا كه میخواهی

تورا كه مصطفی همواره ازجبریل میپرسید          علی در قاب چشم فاطمه هرشب تو را می دید